سایه کم‌توجهی دولت بر سر کرسی‌های آزاد اندیشی/ نتایج گفتگوها به تولید نظریه بیانجامد
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۶۱۰۴۰
به گزارش خبرنگار استانی ایسکانیوز از اصفهان، کرسی‌های آزاداندیشی به‌عنوان یکی از ارزشمندترین بسترهای گفت و شنود دانشجویانِ صاحب‌نظر، در سال‌های اخیر توسط دانشگاه‌های مختلف کشور به ویژه دانشگاه آزاد اسلامی مورد توجه بیشتری قرار گرفته و رویدادهای گوناگونی به‌طور سالانه توسط دستگاه‌های متولی برنامه‌ریزی و برگزار می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در همین رابطه سرپرست تیم دانشجویی «تبسم» از راه‌یافتگان به مرحله کشوری کرسی‌های آزاداندیشی دانشگاه آزاد اسلامی گفت: توجه به گزینش‌های صورت گرفته برای راه‌یابی تیم‌های دانشجویی شرکت کننده به مرحله نهایی کرسی‌های آزاداندیشی، می‌شد به‌طور آشکار دید که دانشجویانی باسواد و دغدغه‌مند، قدم در مسیر این رویداد نهاده‌اند. گردهم آوردن چنین جمع فرهیخته‌ای از جوانان اتفاق مبارکی بود که در این دوره از رقابت‌های «کرسی‌های آزاداندیشی دانشگاه آزاد اسلامی» انجام شد. با این وجود، برگزاری مرحله پایانی این رویداد می‌توانست با مدیریت بسیار وزین‌تری از سوی دبیرخانه کرسی‌های آزاداندیشی همراه شود که متأسفانه این اتفاق رقم نخورد.
ماشاءالله شکاری عنوان کرد: با توجه به دغدغه رهبر انقلاب در موضوع کرسی‌های آزاداندیشی، مرحله کشوری این رویداد باید دست‌کم با برگزاری مراسم افتتاحیه همراه می‌شد و ضمن حضور شخصیت‌های کشوری، حساسیت و اهمیت کرسی‌های آزاداندیشی برای دانشجویان تشریح می‌شد. ما در عصر گفتگو قرار داریم و گفت و شنود هم باید در دانشگاه رخ دهد؛ زیرا دانشگاه محیط اصلی تضارب آراء است.
اسکان ضعیف بود/ دانشجویان از فرط گرما تا صبح بیدار ماندند!این مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد بادرود ادامه داد: کم‌ترین مشکلات این رویداد مربوط به اسکان و پذیرایی بود که با وجود آن‌که فقط ۸ تیم با تعداد اعضای بسیار محدودی عازم این رقابت‌ها شده بودند، میزبانی خوبی صورت نگرفت. برگزارکنندگان تا حدی بلاتکلیف بودند، غذا کیفیت ضعیفی داشت و تجهیزات سرمایشی محل اسکان هم خراب بود؛ به گونه‌ای که هر چهار دانشجوی عضو تیم ما نتوانستند شب را بخوابند و با وجود خستگی، قدم در میدان رقابت گذاشتند. نکته دیگر آن‌که شرکت‌کنندگانی که راهی سطح ملی رقابت‌ها شده بودند، باید هر زمانی که به محل اسکان در تهران می‌رسیدند، مورد پذیرایی قرار می‌گرفتند؛ اما در این رویداد به تیم‌هایی که حتی از دورترین استان‌ها با قدری تأخیر رسیده بودند، بسته پذیرایی ارائه نمی‌شد و لاجرم دانشجویان گرسنه می‌ماندند.
داوری‌ها تخصصی نبودشکاری افزود: داوران در این رویداد به‌طور عام انتخاب شده بودند و اطلاع جامعی از موضوعات تخصصی کرسی‌ها نداشتند؛ ممکن نیست که یک داور در همه موضوعات تخصص داشته باشد؛ بهتر بود هر موضوعی داور خاص خود را می‌داشت. از سوی دیگر، من پشت سر یکی از داورها نشسته بودم و شخصاً شنیدم که می‌پرسید فرم‌ها چه‌طور باید پُر شود! روشن بود که دبیرخانه نتوانسته داوران را به‌خوبی در جریان قرار دهد.
نباید به دانشجو حرف خورانده شودوی خاطرنشان کرد: اگر قرار بود آزاداندیشی اتفاق بی‌افتد، باید برگزاری این کرسی‌ها از حالت «سازمانی» خارج می‌شد. مطالبه رهبری این بود که دانشجو دغدغهاش را بگوید. باید مثل دوران انقلاب فرهنگی، همه دانشجویان در کرسی‌های آزاداندیشی پای بحث می‌نشستند؛ نه اینکه یک میدان سازمان‌یافته طراحی شود و به دانشجو حرف بخورانند! البته باید اذعان کرد که اصلِ مشارکت دانشجویان در این دوره کاملاً خودجوش بود و علاقه‌مندان واقعاً با دغدغه شخصی وارد کرسی‌ها شده بودند. اما طراحی‌های موضوعات و نحوه مدیریت جلسات، می‌توانست بسیار بهتر باشد.
این دانش‌آموخته علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی تشریح کرد: بهتر بود در این کرسی‌ها مشکلات روز جامعه به بحث گذاشته شود و دغدغه‌ها را بگوییم و از دلِ آن هم راه‌حلی به‌دست آید. نه آن‌که دو تیم موافق و مخالف را جلوی هم بگذاریم و نه طرحِ مسأله‌ای انجام شود و نه راه‌حلی به‌دست بیاید. اگر دانشجو بداند که قرار است واقعاً اتفاقی رخ دهد و تلاش‌های وی در این رویداد به تغییری واقعی در جامعه بیانجامد، او هم جدی‌تر وارد صحنه می‌شود و گفتمانی بسیار سازنده‌تر رخ خواهد داد.
باید برخلاف عقیده‌مان با موضوعِ کرسی مخالفت میکردیمماشاءالله شکاری اظهار کرد: ماهیت کرسی‌های آزاداندیشی این است که از اختلافِ نظر به تمرکز نظر، از افتراق به وحدت و از هیاهو به گفتگو برسیم. ولی در این کرسی‌ها دغدغه ساخته نشد و تضارب آراء شکل نگرفت! این کار بسیار خطرناک است! چون دانشجویانی دغدغه‌مند را به میدان می‌آورند، اما نظریه‌ای شکل نمی‌گیرد و راه‌حلی هم مطرح نمی‌شود. در نتیجه، دانشجو ممکن است به‌طور کامل از فضای گفتمانی فاصله بگیرد! امسال مثلاً موضوعی را با عنوان «سوت‌زنی باعث اعتماد اجتماعی می‌شود» داشتیم که طبیعتاً هیچ‌کسی با آن مخالف نیست و همه بر خوب بودن شفافیت و لزوم حمایت از سوت‌زنانی که فساد را گزارش می‌کنند، اتفاق نظر دارند! اما در این رقابت‌ها، چنین موضوعی را برای بحث انتخاب کردند و یک گروه باید به عنوان موافق و گروه دیگری به اجبار با این موضوع مخالفت می‌کرد!
سایه کم‌توجهی دولت بر کرسی‌های آزاداندیشیوی افزود: از سویی باید با استفاده از فرصت برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی، بین دستگاه‌های اجرایی و دانشگاه‌ها ارتباط ایجاد می‌شد. دستگاه‌هایی مثل وزارت کشور، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت اقتصاد و دارایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نقش ریل‌گذار را در کلان-موضوعاتِ کشور دارند؛ کرسی‌های آزاداندیشی فرصتی بود تا در حضور نمایندگان این دستگاه‌ها، ماحصل گفتگوهای به‌عمل آمده در «حکمرانی» استفاده شود. ما به عنوان نماینده استان اصفهان از شهر بادرود در شهرستان نطنز عازم این رویداد در تهران شدیم؛ ولی فرماندار نظنز اصلاً اطلاعی نداشت! یا در مثالی دیگر، اتوبوس دانشجویانی که از شیراز عازم شده بودند خراب شد و ۶ ساعت در بیابان ماندند، اما هیچ‌کسی از مسئولان استانی پیگیری نکرد.
برای سگ‌های ولگرد جلسه می‌گذارند، برای ما نه!سرپرست تیم برتر کرسی‌های آزاداندیشی استان اصفهان بیان کرد: به نظر من در چله دوم انقلاب، کرسی‌های آزاد اندیشی باید تبدیل به «انقلاب دوم فرهنگی» شود. مسئولانِ ما که مدام از فرهنگ‌سازی می‌گویند، چه فرصتی بهتر از کرسی‌های آزاداندیشی با مشارکت دانشجویانی از سراسر ایران، برای آن‌ها وجود داشت؟ فرمانداری برای سگ‌های ولگرد جلسه می‌گذارد اما چنین رویدادی را جزو اولویت‌های خود ندارد!
هیچ تقدیری از تیم راه‌یافته به مرحله کشوری به‌عمل نیامددانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی شهرضا ادامه داد: ما از «دانشگاه آزاد اسلامی بادرود» به عنوان یک دانشگاه سطح سه در کشور، در رقابت‌های استان اصفهان اول شدیم و به مرحله کشوری آمدیم. در مرحله کشوری هم طی اولین رقابت، مقابل دانشگاه آزاد واحد تهران غرب در موضوعی که مخالفت در برابر آن بسیار دشوار بود، به عنوان تیم مخالف ۳ چراغ مثبت گرفتیم و به ۴ چراغ تهران باختیم! ولی همان‌جا ما را رها کردند و نه تنها هیچ تقدیری صورت نگرفت، بلکه حتی پشت سرمان برای بدرقه آب هم نریختند! متأسفانه به ما احساس بیهودگی دست داد. بعد از آن‌که به اصفهان بازگشتیم، در سطح استان هم کسی با ما تماس نگرفت و کوچک‌ترین تقدیری به‌عمل نیامد.
مشکلات اصلاح شود تا جوانان سرخورده نشوندشکاری در پایان گفت: ما توقعی برای خودمان نداریم، اما این انتقادات را مطرح کردیم تا مشکلات اصلاح شود. سرخوردگی مردم و قشر جوان خودبهخود نیست! باید به مشکلات با دقت پرداخته شود و در کشور هر روز به کار تمییز فرهنگی نزدیک‌تر شویم تا در موقعیتی نباشیم که با تلنگر یک رسانه خارجی کشور بر هم بریزد. اگر دولت و دانشگاه دست به دست هم دهند و ظرفیت اندیشمندان و قشر جوان به‌خوبی مورد استفاده قرار گیرد، اطمینان دارم که آینده روشن‌تر است!
خبرنگار: محمدرضا زاهد
انتهای پیام./
کد خبر: 1190302 برچسب‌ها کرسی‌های آزاداندیشیمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: کرسی های آزاداندیشی دانشگاه آزاد اسلامی کرسی های آزاداندیشی کرسی های آزاد مرحله کشوری دستگاه ها شده بودند رقابت ها کرسی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۶۱۰۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راه‌حل نشدنی نظریه‌پرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز
صورت مسأله
- ایران با مشکل عظیم شتاب فزاینده حجم پول روبه رو است. سیستم پولی کنونی کشور در هر ۲۴ ساعت در حدود ۶ همت (هزار میلیارد تومان) بر حجم پول می افزاید. برای احساس وضعیت، این افزایش حدوداً معادل میانگین ۳۰۰۰ سال دوران پهلوی (۱۳۵۷-۱۳۰۴) است. یعنی حکومت ایران در شبانروز یک میلیون برابر هر شبانروز پیش از انقلاب به اصطلاح پول چاپ می کند. در واقع این مبلغ را نمی توان چاپ کرد، بلکه در سیستم الکترونیک پولی بر تعداد صفرهای حجم پول، افزوده می شود.
- یکی از عوامل تورم، همین افزایش حجم پول است که موجب کوچکتر شدن قدرت خرید می شود؛ افزایش فقر و فساد از پیامدهای آن است. باز هم برای درک وضعیت، ۱۰۰ هزارتومانی در ۱۳۹۰ معادل ۱۰۰ دلار بود و امروز معادل یک و نیم دلار است.
حل مسأله
چند پرسش
- آیا نجات از مصیبت افزایش حجم پول کشور شدنی است؟ مسلماً شدنی است. زیرا بسیاری از کشورها که به این بلاء مبتلاء بودند، آن را چاره کردند، یعنی عملا شدنی است.
-آیا بدون تخصص ها و تجربه ها می توان به رفع مشکل پرداخت؟ قطعاً بدون تخصص ها و تجارب، نشدنی است.
-آیا با یک تخصص و راه حل های یک متخصص می توان مشکل را رفع کرد؟ به این پرسش می پردازم.
معمولا تصور می شود که چاره های مطرح شده توسط یک متخصص ولو مجرب، شدنی است. با موارد عدیده می توان نشان داد که چاره های پیشنهادی تخصص های منفرد، نه فقط شدنی نبوده، بلکه موجب فزونی مشکلات شده است (چرا؟ به این خواهم پرداخت). برای نمونه، چاره ی پروفسور استیو هانکه (Steve Hanke) را می آورم.
استیو هانکه استاد اقتصاد در دانشگاه جان هاپکینز است. اخیراً درباره ی نجات ایران از مصیبت تورم و توسعه کشور، در مصاحبه ای گفته است که در چند کشور آزموده است: با ارتباط ریال و طلا در کمتر از ۲۴ ساعت، تورم تمام می شود. معلوم است که توجه و تأکید وی بر مهار افزایش حجم پول است. آیا راه حل وی شدنی است؟
بررسی پیشنهاد هانکه
فرض کنید که افزایش حجم پول کنونی به طلا مربوط شود.- هر گرم طلای ۲۴ عیار به قیمت روز ۴/۸ میلیون تومان است. در این‌صورت حکومت برای همین مقدار حجم پول، در هر شبانه‌روز باید ۱/۲۵ تن و در سال ۴۵۰ تن طلا عرضه کند. کل ذخیره معدنی طلای کشور ۳۰۰ تن است و سالانه ۱۲ تن طلا تولید می شود، بگذریم از این که همین مقدار معادن طلای کشور عمدتا در دست بخش غیردولتی است و بهره مالکانه ی آن به حکومت ناچیز است. برای عرضه ی مقدار طلای لازم، چاره ای جز تأمین طلا از خارج نیست.
یک میلیارد دلار معادل ۱۲/۲ تن طلا است. ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، معادل ۳۶۶ تن طلا. یعنی اگر همه ی پول نفت را به طلا تبدیل کند، فقط ۸۰ درصد حجم پول تولیدی در شبانه‌روز را جبران می کند. بخش عمده ای از درآمد نفت برای رفع نیازهای پایه کشور است و دو سال پیش، فرار سرمایه از کشور به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد نفت گزارش شده است (گزارش بانک مرکزی). یعنی اژدهای پرشتاب افزایش حجم پول، با بلعیدن همه‌ی پول نفت، باز هم بیشتر می طلبد. با همین بررسی کوتاه می توان دریافت که چاره ی استیو هانکه برای مهار تورم در کشور «نشدنی» است.
بیشتر می توان اظهارات وی را کاوید. به طور ضمنی از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت چون نمی تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه های خود و مصارف خواسته و نخواسته ی پولی کشور دچار مشکل می شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
*عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر
بیشتر بخوانید:
کسانی می خواهند گاو اردک بزاید همه می بازیم با دروغ و فریب و بی انصافی انقلاب علمی خاموش و انفعال ما / پیشگامی تولید فکر نیازمند آزاداندیشی از قیدهای تحمیلی است استالین و پژوهش های جانبدارانه216216
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899872
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»